|
Bruno De Lille Vlaamse schepen in Brussel
Mark Vlaeminck - Brussel
"Er valt de komende
zes jaar enorm veel te doen in Brussel, maar ik ben niet van plan als politicus
op het stadhuis te sterven." Zo spreekt Bruno De Lille, nu nog producer-presentator
van het Radio 2-programma "De Grote Beer" maar vanaf 1 januari
Vlaamse Schepen in Brussel.
Een maandagochtend
in een café bij de Beurs. Voor mij zit een jongeman van 27 in jeans
en wit T-shirt en met een ringetje in het rechteroor. Straks gordt hij op
het stadhuis van onze hoofdstad de schepensjerp om.
Gaat u in deze outfit
naar uw schepenkabinet?
"Waarom niet? Als ik voor Agalev schepen van Brussel word, dan is dat
om te werken. Dit is mijn werkkleding. Mocht het gebeuren dat ik er bij
een ceremonie wat plechtiger moet voorkomen, dan kan dat. Ik heb een kostuum.
Maar geen das en ik ben ook niet van plan er een te kopen. Als sommigen
het daar moeilijk mee hebben, is dat hun probleem."
Hoe kwam u in de politiek?
"Gewoon. Ik heb voordracht gestudeerd aan het Ritcs in Brussel en alter
aan het conservatorium in Antwerpen. Daarna kwam ik bij de VRT, waar ik
voor Radio 2 het zoekprogramma De Grote Beer produceer en presenteer. Ondertussen
had ik ook wel ideeën over politiek. Ik stemde Agalev omdat het gedachtengoed
van die partij het best met mijn ideeën overeenkwam. Dan leek het mij
ook maar logisch dat ik naar die partij stapte en zei: ik wil iets doen.
Ik werd met open armen ontvangen. In een wip kreeg ik verantwoordelijkheid.
En toen 8 oktober naderde, vroegen ze me om in Brussel de lijst aan te voeren
voor de gemeenteraad. In hoofdstad Brussel hebben 1766 voor Agalev gestemd,
333 op mijn naam. Ik wist niet dat zoveel mensen mij kenden."
Agalev heeft in Brussel
1 raadslid op 47. Veel kan u niet doen?
"Toch wel. Vergeet niet dat wij in de raad één fractie
vormen met Ecolo. Die hebben negen raadsleden. Samen zijn we met 10 op 47.
En dat enige Vlaamse Agalev-raadslid, ik dus, zit wel in het schepencollege,
samen met drie vertegenwoordigers van Ecolo. Beslissingen worden collegiaal
genomen, maar door samen te werken met Ecolo moeten we toch kunnen wegen
op het beleid."
Welk beleid wil de
enige Vlaamse schepen voeren?
"Ik zou mij graag inzetten op drie terreinen: Vlaamse cultuur en Vlaamse
aangelegenheden, gelijke kansen-beleid -vooral voor holebi's en migranten
- en tenslotte het Noord-Zuidbeleid."
Wat zijn Vlaamse aangelegenheden?
"Op dit moment een beetje een lege doos. Het zal van mijn creativiteit
afhangen wat ik erin stop. Vlaamse aangelegenheden kan alles zijn of niets.
Er suddert in Brussel een Vlaams verenigingsleven. Dat moeten we aanwakkeren.
Uit dat Vlaamse verenigingsleven kan een nieuwe dynamiek ontstaan die heel
Brussel ten goede komt. En ik wil dat Vlaamse leven ook niet in zichzelf
opsluiten. Waarom zou een Vlaams toneelgezelschap niet een beroep doen op
een Marokkaanse muziekgroep? We kunnen toch beter domeinen zoeken waarop
we samenwerken, liever dan naast elkaar te leven."
Voelt u zich als Vlaming
thuis in Brussel?
"Helemaal. Ik kwam in 1991 uit Wevelgem in Brussel studeren. We zijn
nu bijna tien jaar verder en we staan er beter voor. Ik spreek in Brussel
overal Nederlands. In alle cafés, in alle winkels, overal. Als er
zaken zijn waar men mij niet in het Nederlands kan antwoorden, kom ik daar
geen tweede keer." "Pas op, ik zeg niet dat alles hier koek en
ei is. Er zijn nog problemen en we moeten attent blijven. Maar we gaan vooruit.
Ik ben klant in een Marokkaans frietkraam. Ik bestel bij die Marokkaanse
Brusselaar mijn frieten in het Nederlands."
En u wil iets doen
voor de Vlaamse holebi's?
(corrigeert) "Voor holebi's. Problemen van homo's, lesbiennes en biseksuelen
zijn niet taalgebonden. Holebi's worden ook in Brussel nog gediscrimineerd
en die discriminatie moeten we wegwerken. Er is de wettelijke discriminatie,
zoals het feit dat het huwelijk niet openstaat voor mensen van hetzelfde
geslacht, maar dat is een materie waarop een stad als dusdanig geen vat
heeft.
Anderzijds kan een
stadsbestuur een beleid voeren waarin andere discriminaties wel worden weggewerkt
en waarin een klimaat wordt geschapen dat geen discriminaties duldt."
"Brussel moet zijn bevolking sensibiliseren. Bijvoorbeeld door in stedelijke
gebouwen ook folders te leggen met informatie voor homo's en over homoseksualiteit.
Alleen zo kunnen we van Brussel een stad maken waarin ook twee mannen arm
in arm of hand in hand over straat kunnen wandelen. In alle straten, ook
's avonds." "Brussel moet alle groepen die ijveren voor gelijke
kansen voor holebi's actief steunen. Van het ter beschikking stellen van
een interessant parcours voor Roze Zaterdag tot het sensibiliseren van de
bevolking. Als er op stedelijk bestuursniveau een klimaat heerst dat homo's
en lesbiennes gelijke kansen biedt, dan moet die positieve houding op termijn
doorsijpelen naar de bevolking."
En gelijke kansen voor
migranten?
De Lille: "Vervang in wat ik net zei, holebi's door migranten en je
weet wat we moeten doen."
U moet nogal veel doen.
"Ik denk dat een van mijn eerste opdrachten wordt: groepen Brusselaars
met elkaar in contact brengen. Vlaamse Brusselaars, Franssprekende Brusselaars,
allochtone Brusselaars, kortom Brusselaars. Er moeten genoeg projecten zijn
waarin Brusselaars van alle pluimage kunnen samenwerken. Meer dan de Zinnekesparade."
Noord-Zuid?
"Verbroederen met steden uit de Derde Wereld moet meer worden dan een
vrijblijvende, gezellige activiteit. We moeten daar iets mee doen op de
manier zoals nu de Sint-Jorisschool in de Cellebroersstraat thema's uitwerkt
in overleg met een school uit een ontwikkelingsland. We kunnen veel van
elkaar leren."
Gaat uw schepenambt
uw leven veranderen? Op 1 januari beschikt u over een royaal inkomen en
een auto met chauffeur.
"Och, ik doe nu alles te voet of per fiets of met de bus en ik ben
niet van plan dat te veranderen. Maar Brussel is groter dan je denkt. Als
ik eens rap van het stadhuis naar Laken moet, is een auto met chauffeur
toch wel praktisch. Ook al omdat ik dan geen tijd moet verliezen met het
zoeken naar een parkeerplaats.
28-12-2000
bron: Het Nieuwsblad
|
