(DaVa)
Sinds 1996 reikt het
Vlaams Komitee voor Brussel elk jaar de erepenning Albert de Cuyper uit
aan een laureaat die zich op één of andere manier verdienstelijk
heeft gemaakt om het socio-culturele of politieke leven van de Vlamingen
in Brussel te bevorderen. Niet toevallig draagt de penning de naam van Albert
de Cuyper. Van 1971 tot 1984 was de Brusselse advocaat voorzitter van het
VKB. Gedurende zijn jarenlang engagement publiceerde hij ook talrijke bijdragen
in De Brusselse Post, het orgaan van het Komitee. Eerdere laureaten van
de De Cuyperpenning waren o.a. Leo Delcroix, Hugo Weckx, Leo Peeters, Brigitte
Grouwels, Guido Tastenhoye, maar ook journalist Marc Platel en dé ideoloog van de progressieve Vlaamse Beweging Antoon Roossens.
Begin juli maakte het
VKB bekend dat dit jaar oud minister-president Luc van den Brande de eer
te beurt zou vallen om de erepenning in ontvangst te nemen. Naast zijn jarenlange
verdienste als minister-president worden vooral de acties van Van den Brande
in de Raad van Europa tegen het rapport van de Zwitserse Lilli Nabholz-Haidegger
geprezen. Hierin erkende mevrouw Nabholz dat België slechts één
nationale minderheid telde (de Duitstaligen), maar meende ze daarbovenop
nog een aantal regionale minderheden te kunnen ontwaren. Niet alleen de
Franstaligen in Vlaanderen, maar ook de Vlamingen in Brussel zouden als
een regionale minderheid beschouwd moeten worden. Dit is voor het VKB meer
dan één brug te ver. "Voor het VKB is het van belang
dat de Brusselse Vlamingen niet als een regionale minderheid worden beschouwd,
maar als leden van de grote Vlaamse gemeenschap, die ten volle participeert
in het beheer van de Vlaamse hoofdstad", laat VKB-voorzitter Els Grootaers
weten.
Stadhuis
Op 17 oktober a.s.
zou de plechtige overhandiging van de erepenning in het Brusselse stadhuis
plaatsvinden. Weken geleden werd het VKB het gebruik van de prestigieuze
ridderzaal toegezegd, maar in een schrijven van 8 oktober liet het Brussels
schepencollege weten op deze beslissing terug te komen. Als enige motivering
voor deze beslissing stelt het schepencollege dat 'de kijk van het VKB op
de verhoudingen tussen de verschillende gemeenschappen in Brussel niet strookt
met de kijk die het schepencollege hierop heeft'. En dat is dan de beslissing
van politici die op een haast obsessionele manier de democratische waarden
van onze samenleving zeggen te koesteren. Onmiddellijk na kennisname van
dit schrijven zette het VKB de nodige juridische stappen om deze beslissing,
in kort geding aan te vechten. Op het ogenblik dat u dit leest, zal de uitspraak
van de rechtbank gekend zijn, maar politiek is het laatste woord over dit
schandelijk staaltje van achtsmisbruik nog niet gevallen.
Kleine beer
Men zou geneigd zijn
te geloven dat dit onaanvaardbare optreden het werk is van een aantal rabiate
francofonen die het niet kunnen verkroppen dat precies Luc van den Brande
op het Brusselse stadhuis gelauwerd wordt, maar niets is minder waar. Enig
opzoekingswerk leerde ons dat het de Vlaamse Agalev-schepen Bruno De Lille
was die achter deze machinatie zit. Tot grote hilariteit van zijn Franstalige
collega's overigens. Een Vlaming die voor hen het vuile werk opknapt! Leuk
toch! Of de doorgaans wat naïeve De Lille zelf op het idee is gekomen,
durven we betwijfelen, maar wie heeft het hem ingefluisterd? Wellicht zitten
we niet ver van de waarheid als we de souffleur in de entourage van Brussels
staatssecretaris Robert Delathouwer (SP.A) gaan zoeken. Dat Delathouwer
het VKB rauw lust, is al langer dan vandaag bekend. Tracht hij hiermee de
kroon op zijn werk te zetten?
Maar wie is die fameuze
Bruno De Lille eigenlijk? Tot voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2000
verdiende deze geboren Wevelgemnaar zijn boterham als Radio 2-presentator
van het avondprogramma 'De grote beer'. Via het lijsttrekkerschap van Agalev
belandde deze verwoede fietser met zijn getormenteerde achterste in het
comfortabele pluche van een schepenzetel. En veel meer dan genieten van
het pluche hoeft hij niet te doen. Een snelle rekensom becijferde dat hij
met zijn portefeuille welgeteld 0,3% van de gemeentelijke begroting beheert,
de gedroomde Vlaamse alibischepen dus. Maar we zouden de waarheid geweld
aandoen om naast het getreiter van het VKB zijn belangrijkste wapenfeit
te verzwijgen. Door zijn toedoen kan de jaarlijkse homo-optocht (de zogenaamde
Gay pride) eindelijk door de straten van de binnenstad trekken! Het verschaft
de militante homo die hij is ongetwijfeld een bevredigend gevoel.
16-10-2002
bron: 't Pallieterke
|