|
Schepen Bruno De Lille (Groen!) over agressie tegen holebi's
Brussel - Danny Vileyn
Een maand lang heeft hij niet publiek willen reageren, maar omdat de polemiek over jonge allochtonen die holebi's aanvallen blijft duren, spreekt de Brusselse schepen voor Gelijke Kansen Bruno De Lille (Groen!) zich nu uit. 'Er zijn problemen met allochtone jongeren die holebi's molesteren, maar er zijn geen aanwijzigingen voor een jacht op holebi's, en evenmin voor een escalatie van het geweld', zegt De Lille.
Een artikel in De Tijd, met getuigenissen van bekende en minder bekende holebi's, zei een maand geleden waar het op stond met allochtone agressie tegen holebi's. Vlaams volksvertegenwoordiger Sven Gatz (VLD) vroeg burgemeester Freddy Thielemans (PS) om een actieplan, maar Thielemans wuifde Gatz weg. Tot grote woede van Bart Eeman (VLD), homo en slachtoffer van agressie.
Grote afwezige in het debat was de Brusselse schepen voor Gelijke Kansen Bruno De Lille, 'Ik wou en wil de twee gemeenschappen, de holebi's en de allochtonen, niet tegen elkaar uitspelen', zegt De Lille, die het probleem erkent, maar opmerkt dat niemand zicht heeft op de omvang ervan. 'In Brussel kijken veel allochtonen neer op holebi's, ze hebben op dat gebied nog een lange weg af te leggen', aldus De Lille. Een mentaliteitsverandering is volgens hem op termijn de enige oplossing, maar daar hebben de slachtoffers van vandaag geen boodschap aan.
BDW: U hebt lang gezwegen. Dat is u niet overal in dank afgenomen.
De Lille: Belangrijke nuance; ik heb niet gezwegen, ik heb onmiddellijk contact opgenomen met de politie en het Regenbooghuis (koepel van holebiverenigingen, DV) en die hadden geen weet van een toename van geweld. Maar je lost die problemen niet op met een polemiek in de media, daarom heb ik geen publieke verklaringen afgelegd. Dat er groepjes allochtone jongeren zijn die holebi's lastigvallen en molesteren, ik heb het vier jaar geleden zelf meegemaakt toen mijn vriend en ik hand in hand langs de Lemonnierlaan naar huis liepen. Ik woon dertien jaar in Brussel, het is maar één keer gebeurd. Je kunt dan zeggen: dat valt nog mee. Maar als slachtoffer zit je wel met een trauma. Als de VLD echter weet heeft van een escalatie, waarom heeft niemand van haar gemeenteraadsleden dan het schepencollege geïnterpelleerd?'
BDW: Burgemeester Thielemans antwoordde dat de politiestatistieken niets vertellen over geweld tegen holebis's. Kloppen die cijfers dan niet?
De Lille: 'Holebi's die slachtoffer zijn van geweld vertellen er niet altijd bij waarom ze aangevallen werden. Een ander probleem is dat het soms om holebi's blijkt te gaan die gesloten bars bezoeken of andere homo's in parken ontmoeten. De aangiftebereidheid van die slachtoffers, waaronder getrouwde mannen, blijkt klein. Laat één ding echter duidelijk zijn: dat is absoluut geen excuus om mensen in elkaar te slaan.
BDW: Of het aantal slachtoffers groot of klein is, toeneemt of niet, met een analyse is nog geen aanzet gegeven voor oplossingen.
De Lille: De politie probeert geweldplegers te vatten, maar dat blijkt zeer moeilijk. Er wordt ook gekeken hoe we slachtoffers van geweld die aangifte komen doen op de Kolenmarkt (het hoofdbureau van de politie, DV) meer privacy kunnen bieden. Homo's die aangevallen zijn, of vrouwen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld, hebben begrijpelijkerwijze weinig zin om hun verhaal te doen in het bijzijn van anderen. Misschien zijn er ook vormingscursussen nodig bij de politie om de slachtoffers beter op te vangen. Het verloop binnen de Brusselse politie is zeer groot en niet iedere politieagent is een sociaal werker. Verder zullen er brochures verspreid worden in bars en parken om mensen waakzamer te maken en de slachtoffers van geweld aan te sporen om aangifte te doen. Het Regenbooghuis gaat ook contact opnemen met jeugdhuizen, al is het de vraag of de daders van dat soort misdrijven die frequenteren.
BDW: Moeten er geen drastischer maatregelen komen?
De Lille: 'Wat wil je? Het stadsbestuur kan toch moeilijk alle Marokkaanse jongeren de toegang tot de Steenstraat (waar een paar homobars zijn, DV) verbieden om te vermijden dat enkelingen barbezoekers lastivallen? Dan zit je met een politiestaat. Bovendien worden die homo's niet in de Steenstraat aangevallen, ze worden gevolgd'.
BDW: Op middellange termijn moet er gewerkt worden aan een mentaliteitsverandering zegt u. Maar hoe doe je dat?
De Lille: Een mentaliteitsverandering decreteer je niet bij de wet, daar moet lang je lang aan werken. Holebi-rechten worden vaak ook argwanend bekeken. Om een voorbeeld te geven uit een andere hoek: op de Gay Pride van twee jaar geleden was er een conservatieve katholieke organisatie die met agressieve affiches fulmineerde tegen het homohuwelijk. Minderheidsgroepen hebben nooit veel te verwachten gehad van de grote godsdiensten. Het zijn ook meestal de conservatieve vertegenwoordigers van de Brusselse allochtone gemeenschap die aan het woord komen, terwijl er ook andere zijn. Ik heb in Marokko allochtone Antwerpse meisjes ontmoet die heel open standpunten innamen. Misschien zouden in België de allochtone vrijdenkers meer op de voorgrond moeten treden. Emancipatie moet uit de eigen gemeenschap komen, dat heeft de geschiedenis van de vrouwenbeweging en de homobeweging laten zien. Daarom steunt de stad ook de allochtone holebi-organisatie Merhaba.
BDW: Conservatief zijn mag, maar mensen in elkaar slaan is nog wel iets anders. Worden problemen met allochtone jongeren niet al te snel weggewuifd met argumenten als kansarmoede en discriminatie?
De Lille: Maar de daders zijn wel vaak gefrustreerde jongeren die weinig toekomstperspectieven hebben. Hoeveel kansen heeft een jongen van twintig die niet eens zijn lager middelbaar heeft afgemaakt en zelfs niet goed Frans spreekt? En hoeveel van die jongeren wonen er niet in sommige wijken van Molenbeek en in de Brusselse Anneesenswijk? Vanuit hun machocultuur zoeken ze dan maar gemakkelijke slachtoffers om zich op af te reageren : vrouwen, homo's en bejaarden. De ene keer gaat het over stelen, de andere keer over geweld tout court. De maatschappij voelt dat ze gefaald heeft en ziet misschien daarom wel zaken door de vingers, ik weet het niet.
BDW: Maar er is ook de eigen verantwoordelijkheid.
De Lille: Ik ben een absolute voorstander van het principe gelijke rechten, gelijke plichten. De maatschappij moet die jongeren kansen geven, maar ze moeten ze zelf ook grijpen. Kansarmoede kan het gedrag helpen verklaren, maar kan nooit een excuus zijn voor bijvoorbeeld geweld. Het is omdat je kansarm bent dat je in de criminaliteit moet verzeilen, al kan het natuurlijk verleidelijk zijn. Je moet mensen hoe dan ook aanspreken op hun verantwoordelijkheid, wie ze ook zijn. En respect moet van beide kanten komen; ik heb totaal geen problemen met vrouwen die ervoor te kiezen een hoofddoek te dragen, maar dan verwacht ik ook dat ze mij ook respecteren als ik met mijn lief hand in hand over straat loop. Ik heb echt geen zin om recente verworvenheden op de helling te zetten, niet voor de paus van Rome, noch voor de conservatieve islam.
26-08-2004
bron: Brussel Deze Week |
