 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
>> Cabaretteksten (uit de periode dat ik zelf op de planken stond) >> Liever dooie boel dan levendig jeugdhonk? |
|
Jeugdhuizen zijn ideale ontmoetingsplaatsen De Branding moet in juli het pand op de Heizel verlaten waar het al dertig jaar actief is. Een oplossing is niet zo snel gevonden. En De Branding staat niet alleen met zijn problemen. Met een dozijn zijn ze, de Vlaamse jeugdhuizen en jeugdclubs in Brussel, netjes verspreid over de verschillende gemeenten. Maar hun toekomst ziet er weinig rooskleurig uit. Het is al niet zo makkelijk om genoeg jongeren voor het jeugdwerk te interesseren, en dan heeft de buurt het vaak ook nog eens steeds moeilijker met lawaaioverlast. “Daardoor moeten we juist in de laagdrempelige activiteiten als concerten en fuiven schrappen,” zegt een van de leiders van een Brussels jeugdhuis. “Zo wordt het de dood in de pot.” Voor jeugdhuis De Branding is het vandaag alle hens aan dek. De kerkfabriek verkoopt het pand in de Schijfstraat waar het jeugdhuis al dertig jaar onderdak heeft aan een Franstalige school. De school wil liever niet dat het jeugdhuis blijft. Kortom, eind juni staat De Branding op straat. Het jeugdhuis draait nochtans goed, het ledenaantal is op peil en de vereniging had recent nog op eigen kosten in het gebouw geïnvesteerd. Parlementslid Els Ampe (VLD) trok vrijdag in de raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) aan de alarmbel. Bevoegd collegelid Pascal Smet (SP.A) is samen met de stad Brussel al enkele maanden op zoek naar een oplossing, maar die ligt niet voor de hand, zo bleek in de raad. Goedkope en ruime panden liggen in Brusel niet voor het oprapen. Smet gaf ook te verstaan dat de VGC, die het financieel niet breed heeft, niet kan opdraaien voor de huisvestingsproblemen van elke verenging. Samenwerking met de Stad Het idee om met de stad Brussel samen te werken is daarom niet oninteressant. De stad Brussel ondersteunt nu al Franstalige jeugdhuizen, waarom zou ze dat niet ook doen met Nederlandstalige? Schepen Bruno De Lille (Groen!), die voorzitter is van de Nederlandstalige jeugdraad, ziet wel een verschil: “Aan Franstalige kant is dat volledig anders georganiseerd,” zegt De Lille. “Het zijn jeugdleiders van de stad Brussel die de touwtjes in handen houden. Aan Vlaamse kant gaat het veel meer van de jongeren zelf uit.” Zowel De Lille als Smet belooft wel verder te zoeken naar een oplossing. Een van de andere plannen is om De Branding te laten samengaan met jeugdhuis Het Mutske, dat ook in het noorden van Brussel actief is en waar De Branding af en toe mee samenwerkt. Maar ideaal is dat niet. Het Mutske is niet alleen actief in een andere buurt (de Mutsaardwijk), door een afspraak tussen het jeugdhuis en de buurtbewoners kunnen er al twee jaar lang geen fuiven worden gegeven. En er zijn dan wel plannen om het huis zeer grondig te isoleren, maar daar heeft het jeugdhuis, dat eigenaar is van het pand, momenteel niet de middelen voor.De problemen met De Branding zijn geen alleenstaand geval. Het Uilekot in Ukkel heeft onlangs twee maand lang de deuren moeten sluiten omdat de elektriciteitsinstallatie niet aan de veiligheidsnormen voldeed. Jeugdclub Het Voske, die nu, samen met andere jeugdverenigingen, een mooie villa in Sint-Agatha-Berchem betrekt, staat ook al enkele jaren op de wip. De gemeente, die eigenaar is van het huis, wil de verengingen er liever uit.“Dat zou aan de ene kant ook beter zijn,” zegt Tim De Neef van Het Voske, “omdat we in een woonbuurt zitten en we erg voorzichtig moeten zijn als we bijvoorbeeld een fuif organiseren.” De gemeente wil de jeugdverenigingen onderdak bieden in een loods bij het oude kerkhof van Ganshoren. Lawaai zal er minder een probleem zijn, “maar het zal met spijt in het hart zijn dat we de villa moeten ruilen voor een ruimte vol beton,” zegt De Neef. Zover is het nog niet. De gemeente houdt de verenigingen al jaren in spanning over de mogelijke verhuizing. 26-01-2005 |
