 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
>> Cabaretteksten (uit de periode dat ik zelf op de planken stond) >> Edito |
|
Voor jullie ligt een bijzonder nummer van de Koepelkrant. Het bevat een uitgebreid verslag van de inleidingen en debatten van de FWH-themadag "Allochtone holebi's uit de kast?" van 29 september. Op die themadag bleek een dringende nood aan een beleid omtrent de moeilijke situatie waarin holebi's van allochtone afkomst zich bevinden. Daarom wordt deze Koepelkrant ook opgestuurd naar beleidsverantwoordelijken (ministers, kabinetsmedewerkers, ambtenaren) en de betrokken maatschappelijke actoren (migrantenorganisaties, welzijnswerk …). Wat weten we eigenlijk echt over de houding en oordelen tegenover homoseksualiteit in culturen uit Maghreblanden (islam), midden-Azië (hindoeïsme, boeddhisme) en subsahariaanse gebieden? Hoe staan de in België verblijvende allochtonen en hun verenigingen tegenover homoseksualiteit? Welke houdingen en oordelen nemen allochtonen aan tegenover coming-out of seksualiteit tussen mensen van hetzelfde geslacht? Hoe werken verenigingen van / voor allochtone holebi's, welke specifieke noden ondervinden zij en welke verwachtingen koesteren zij? Welke specifieke hulpverleningsvragen leven bij deze doelgroep? Is er voldoende deskundigheid aanwezig in het welzijnswerk om hier een antwoord op te bieden? Dat zijn heel wat vragen waarop de antwoorden nog niet direct voorhanden zijn. Sinds 1999 heeft België één allochtone holebi-vereniging, Kelmabel. Deze Brusselse vereniging, die zich specifiek richt naar moslims, telt voornamelijk Franstalige leden, allen mannelijk. Een eerdere poging om een Antwerpse gemengde autochtone en allochtone vereniging op te starten mislukte. De organisatie van een holebi-vereniging voor allochtone holebi's is verre van evident. De grote diversiteit aan houdingen tegenover homoseksualiteit en islam zorgt voor interne spanningen en organisatorische instabiliteit. Hoe moeten we de impasse aanpakken? Er moet in de eerste plaats kennis gemaakt worden met elkaars wereld. Er moet veel onderzoek gebeuren. De overheid moet mensen en middelen vrijmaken voor een ondersteuningsproject voor allochtone holebiverenigingen. Belangrijk is de goede wegen te vinden om de allochtone holebi's zelf actief daarbij te betrekken. Schepen van gelijke kansen van Brussel Bruno De Lille wil er alvast geen gras laten over groeien. Hij zei dat de themadag zijn ogen geopend had. Er is in de hoofdstad een acuut probleem met een grote groep holebi's van maghrebijnse origine die geen kant meer opkunnen. Ze kunnen thuis niets vertellen en de uitgaanswereld laat hen vaak in de kou staan. Ze zijn sociaal uitgeschakeld en hebben weinig inkomsten. Vandaar dat prostitutie voor de jongens soms de enige uitweg is. De schepen zei dat hij er onmiddellijk werk van ging maken en op het terrein zelf met de straathoekwerkers en de allochtone verenigingen ging praten. Laat zijn aanpak een signaal zijn voor de andere overheden, want als er een groep is waarvoor al die federale, Vlaamse, provinciale en gemeentelijke gelijkekansendiensten dringend iets moeten doen dan zijn het wel de allochtone holebi's die het in onze maatschappij zeer moeilijk hebben door de combinatie van verschillende hoge culturele, sociale en economische drempels waar ze over moeten. December 2001 |
