In 2000 liet het Brusselse
Noord-Zuid platform aan alle democratische partijen een charter bezorgen.
Daarin stelden ze dat het tijd werd dat de Stad Brussel werk maakte van
een echte Noord-Zuid politiek. De groenen hebben dat toen volmondig beaamd
en zo mocht ik even later als eerste Brusselse Schepen van Internationale
Solidariteit de eed afleggen.
Als we het meerderheidsakkoord erbij nemen, dan lezen we:
Vandaag moet solidariteit meer dan ooit grens-overschrijdend zijn. Daarom hecht de meerderheid een bijzonder belang aan het opstarten van een dynamisch beleid op het vlak van internationale solidariteit. Het is onze doelstelling het globaal denken via lokaal handelen te stimuleren door de bestaande inspanningen van de Stad en haar instellingen (OCMW, ziekenhuizen, etc.) te versterken. |
|
|
· Er
wordt een Noord-Zuid forum opgericht.
· De bevolking zal bewuster gemaakt worden door informatiecampagnes.
· Er wordt een ethisch aankoopbeleid ontwikkeld.
· De mogelijkheden tot ethische investeringen worden onderzocht.
· Er worden samenwerkingsverbanden met steden uit de Derde Wereld
ontwikkeld.
· Er wordt een inventaris gemaakt van de stedelijke acties op het
vlak van internationale hulp.
We zijn begonnen met
de installatie van een Stedelijke Adviesraad voor Internationale
Solidariteit (SAIS). Deze Raad van verenigingen en experts mag advies
geven, vragen stellen, voorstellen doen aan de Stad Brussel ivm haar Noord-Zuid
beleid. Het was bv op vraag van de SAIS dat we een kledinginzamelactie voor
de inwoners van Goma (Congo) georganiseerd hebben.
Kort daarna werd er
binnen de administratie een cel opgericht die de Internationale Solidariteitspolitiek
van de Stad mee moest ondersteunen (secretariaat SAIS, dossiers opvolgen,
enz).
Verder hebben we intussen
een samenwerkingsakkoord getekend met Kinshasa (RD
Congo). Het is de bedoeling dat de ambtenaren van de dienst Bevolking
van Brussel en Kinshasa hun kennis gaan uitwisselen om zo hun diensten te
versterken.
Verenigingen die sensibiliseringsacties
rond ontwikkelingssamenwerking en Noord-Zuid-verhoudingen opzetten, kunnen
die nu (logisitiek en financieel) laten ondersteunen.
En tenslotte probeert
Brussel zelf zijn bevolking warm te maken voor Internationale Solidariteit
door bv scholen te laten samenwerken met Annoncer la Couleur, door debatten
te organiseren (in december bv rond Aids in Afrika), door een Maand
van de Internationale Solidariteit te organiseren,
|