Bruno persoonlijk
Bruno als schepen
Bruno Brusselt
krantenartikelen, cabaretteksten, ...
foto's en filmpjes
contact
home

>> Cabaretteksten (uit de periode dat ik zelf op de planken stond)
>> Krantenartikelen (kom ik in de krant, dan zie je dat hier)
>> Allerlei (persberichten, speech, ...)

>> "Ik wil een gesprek met Anciaux"

Bruno De Lille (Agalev) zoekt zijn weg in het Brusselse cultuurlandschap

Joeri Naânaï - Brussel

Hoewel Bruno De Lille (Agalev) nog maar 27 jaar is, tot op heden nog geen enkel politiek mandaat uitoefende en tijdens de voorbije gemeenteraadsverkiezingen slechts 333 voorkeurstemmen behaalde, wordt hij toch schepen in Brussel. De Lille, die voordracht studeerde aan het Antwerpse conservatorium, krijgt bovendien een niet onaardig pak bevoegdheden: Vlaamse Aangelegenheden, Gelijke Kansen en Internationale Solidariteit. Agalev had eigenlijk geen keuze: De Lille was in Brussel de enige verkozene voor Agalev. Als schepen van Vlaamse Aangelegenheden zal De Lille, samen met cultuurschepen Henri Simons (Ecolo), de komende jaren mee gestalte geven aan het Brusselse cultuurlandschap.

De Lille behoort met de Leuvense cultuurschepen Saïd El Khadraoui (25) en de Gentse schepen van Onderwijs Freya Van den Bossche (25) tot de jongste schepenen in Vlaanderen. Jong en onervaren, maar daarom niet minder strijdlustig. De Lille wil een hartig woordje praten met Vlaams minister van Cultuur Bert Anciaux (VU&ID): "Ik wil een diepgaand gesprek voeren met Anciaux, want zijn beleid weegt op Brussel en ik ben het niet altijd eens met zijn standpunten. In een recente beleidsnota roept hij de Vlamingen in Brussel op om zich in de eerste plaats te richten tot Vlaanderen en dan pas tot Brussel. Ik ben de tegenovergestelde mening toegedaan: de inwoners van Brussel zijn in de eerste plaats Brusselaars en dan pas Nederlands- of Franstalig. Anciaux cultiveert met zijn uitlatingen een antagonistische houding, die contraproductief werkt en al jaren aan de basis ligt van heel wat problemen in Brussel. Ik wil deze tegenstellingen overstijgen, want ik heb gemerkt dat nogal wat Franstaligen bang zijn van de Vlamingen omdat ze hen niet goed kennen. Ik heb als schepen van Vlaamse Aangelegenheden een vinger in de Brusselse pap en ik hoop dan ook dat ik wat culturele openheid tussen de verschillende gemeenschappen kan creëren."

Aan die openheid ontbreekt het volgens De Lille in Brussel vooralsnog: "In Brussel zit je eigenlijk met een vrij kunstmatige situatie. Op straat merk je weinig van het wederzijds wantrouwen tussen Vlamingen en Franstaligen. Maar wanneer ze zich verenigen, beginnen de moeilijkheden. Ik wil de Vlaamse verenigingen in Brussel alvast stimuleren om een grotere openheid te tonen ten aanzien van andere bevolkingsgroepen. Veel verenigingen klagen erover dat ze verouderd zijn, dat ze de jongeren niet meer bereiken. Nochtans lopen er hier in Brussel talloze jongeren rond die zich vervelen en niet weten waar ze terecht kunnen. De Koninklijke Vlaamse Schouwburg nodigt regelmatig Noord-Afrikaanse jongeren in de buurt uit. Ik wil dit soort van initiatieven steunen, onder meer door te werken aan een verhoging van de cultuurparticipatie bij allochtonen."

In de plannen van Anciaux met betrekking tot de verhoging van de cultuurparticipatie kan De Lille zich overigens wel vinden: "Cultuur moet er zijn voor iedereen, zegt Anciaux. Daar ben ik het volmondig mee eens. In Brussel lopen heel wat mensen rond die bijvoorbeeld nog nooit naar het theater zijn geweest. Ik wil als schepen van Gelijke Kansen een link leggen met cultuur en op deze wijze bijdragen tot een verhoging van de cultuurparticipatie bij de Brusselaars."

De Lille koestert ook een droom waarvan de realisatie nog onzeker is: "Ik zou hier in Brussel graag een netwerk van kleine zaaltjes uitbouwen. Momenteel bestaat er een groot niveauverschil tussen de lokale jeugdclubs en grote zalen als de Ancienne Belgique. Bij gebrek aan een tussenniveau komen experimentele kunst- en cultuuruitingen te weinig aan bod. Een circuit van kleine zalen in Brussel zou ook aan vernieuwende maar nog onbekende initiatieven een plaats kunnen geven."

Wat de samenwerking betreft met de Brusselse schepen van Cultuur Henri Simons (Ecolo), is De Lille optimistisch: "We hebben nog geen concrete afspraken gemaakt, want we zijn nog volop bezig met de taakverdeling. Maar we schieten in elk geval goed met elkaar op. We zien elkaar ook vaak, vermits Agalev en Ecolo één groep vormen in de Brusselse gemeenteraad." De communicatie tussen De Lille en zijn partijgenoten die op Vlaams niveau verantwoordelijk zijn voor het cultuurbeleid van Agalev verloopt nog niet zoals het hoort: "Ik ben niet betrokken geweest bij de invulling van het cultureel luik van ons partijprogramma, maar ik voer het wel uit in Brussel. Ik heb ook nog een contact gehad met mijn partijgenoten in de commissie Cultuur van het Vlaams Parlement. Ik ga er echter van uit dat ik in de toekomst nauwer betrokken wordt bij wat er binnen Agalev op cultureel vlak beweegt. Ik ben, in tegenstelling tot Henri Simons bijvoorbeeld, nog nieuw in de politiek. Ik moet mijn weg nog zoeken. U moet weten, ik heb nog maar net een telefoon gekregen op mijn kantoor."

30-01-2001
Bron: De Morgen