 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
>> Cabaretteksten (uit de periode dat ik zelf op de planken stond) >> Lombard-Lambermont: berouw komt na de zonde |
|
De Vlaamse meerderheidspartijen lopen nu storm tegen de gevolgen van het Lombardakkoord, nochtans eertijds door diezelfde partijen bejubeld als een overwinning voor de Vlamingen in Brussel. Niet toevallig steunde slechts 1/3e van de Brusselse Vlamingen in de Kamer de Lambermont- en Lombardakkoorden. Anderzijds werden de akkoorden door bijna 100 % van de Franstalige kamerleden goedgekeurd. Van de Nederlandstalige volksvertegenwoordigers drukte minder dan 55 % op de groene knop. De goedkeuring van de Lambermont-akkoorden vergde dus wel een héél bijzondere meerderheid. Op het lokale vlak gaan de Vlamingen er niet op vooruit in Brussel. De huidige N-VA-parlementsleden werden weggehoond wanneer zij waarschuwden voor ambitieuze Franstaligen die zich plots zouden bekeren tot de Nederlandse taalrol. Vandaag bieden de eerste nep-Vlaamse schepenen zich aan, teneinde de gemeentelijke prijzenpot op te strijken. En wie dacht dat deze prijzenpot de Vlamingen in Brussel zou ten goede komen, komt eveneens bedrogen uit. Bruno De Lille, de Vlaamse excuusschepen in Brussel, spijst de stadskas met 165 miljoen. Zijn eigen budget stijgt met 5 miljoen. Op het gewestelijke vlak stijgt het aantal Vlaamse leden van de gewestraden, maar vermindert de Vlaamse macht op nefaste wijze. De grendels die werden ingebouwd hebben niets van doen met de strijd tegen extreemrechts, dan wel met het neutraliseren van een mogelijk tegendraadse Vlaamse meerderheid. De Brusselse Vlamingen betalen het gelag. Het plotse pleidooi van de Vlaamse meerderheidspartijen voor een Vlaams front in Brussel laat dan ook een wrange nasmaak na. Vijgen na Pasen. Diezelfde partijen kraaiden zes maanden geleden nog Vlaamse victorie en wezen op de waterdichte garanties in het Lombard-akkoord. Om het met een Brussels spreekwoord te zeggen: "Als ge uw gat verbrandt…" 14-12-2001 |
