>> Cabaretteksten (uit de periode dat ik zelf op de planken stond)
>> Krantenartikelen (kom ik in de krant, dan zie je dat hier)
>> Allerlei (persberichten, speech, ...)

>> Gay pride optocht houdt het sober

Anja Otte

,,Tiens, er is nauwelijks seks dit jaar. Zou er een ethisch réveil opgetreden zijn'', vroeg een toeschouwer zich zaterdag af toen de Gay Pride Parade door de straten van Brussel trok. De bonte stoet zag er vooraan inderdaad soberder uit dan de vorige jaren: minder travestieten, minder bloot maar des te meer politici. Voor paars-groen was dit het uitgelezen moment om er nog eens aan te herinneren dat deze meerderheid het homohuwelijk goedkeurde.
Er zijn homo's die kicken op Karel De Gucht'', zegt Sven Gatz (VLD), die op de hoek van de Vismarkt zijn partijvoorzitter staat op te wachten. ,,Een echte man, hé'', grinnikt hij.

Zijn partijgenoot Vincent Van Quickenborne laat het bord zien dat hij zal meedragen. ,,Homo economicus, homo politicus, homo adopticus. Homo's met wensen'' staat erop. Sinds hij bij de liberalen zit, heeft hij zijn slogan ge-upgraded: een paar jaar terug stond er nog ,,Anaal en digitaal'' op.

Een bejaard echtpaar -- hetero's -- spreekt Gatz aan: het gaat toch echt te ver met die groenen, zeggen ze. Gatz fronst. ,,Soms wel, maar zonder hen hebben we geen meerderheid.'' Gay Pride, het is altijd een beetje campagnevoeren.

Een percussiebandje trekt de optocht op gang. Achter een gigantische regenboogvlag, het internationale symbool van de holebigemeenschap, stappen een trosje Vlaamse politici op. Partijvoorzitters (De Gucht, Jos Geysels, Steve Stevaert, Els Van Weert), ministers (Annemie Neyts, Marleen Vanderpoorten, Eddy Boutmans), een ex-minister (Bert Anciaux), enkele parlementsleden (Fientje Moerman, Guy Swennen), een priester (Staf Nimmegeers) en de Brusselse schepen Bruno De Lille geven voor de camera's tekst en uitleg. Vertegenwoordigers van het Liberaal Appel en Vivant haasten zich ook in hun richting. Echt uitbundig ziet de kopgroep er niet uit, het ethisch réveil lijkt een feit.

Achter hen wordt de feeststemming gradueel opgedreven: na de kopstukken hebben de meeste partijen -- op de christen-democraten en het Vlaams Blok na -- een volledige delegatie, die al iets meer vrolijkheid vertoont. De N-VA, met kamerlid Karel Van Hoorebeke, valt op met een lading gele vlaggen. Op een Vlaamse leeuw is bovenaan de vlaggenstok een regenboogje geprikt. Voor zes miljoen Vlamingen, zonder onderscheid. Het FDF stapt op met vier personen, voor een wagen met een tweetalige slogan. Het moet toeval zijn.

Grotere partijen hebben meer volk mee. Steve en Bert melden verheugd de geboorte van Caroline, staat op een bord. Een verwijzing naar het recht op adoptie, de nieuwe eis van de holebigemeenschap, nu die de opstelling van het huwelijk binnengehaald heeft. Op de foldertjes van SP.A-Spirit staat Anciaux, onder de vraag ,,Wat doet een vader van vier kinderen op de Gay parade?'' Op de andere kant: de SP.A-lijsttrekkers, voor één keer zonder Freya Van den Bossche. Let nu eens één keertje niet op het uiterlijk, begint de tekst.

Ecolo fietst voorbij op go-carts en bij Agalev duiken plots opnieuw Jos Geysels en Eddy Boutmans op. Geysels: ,,Ik heb al hand in hand gelopen met Karel, arm in arm ook, mag ik nu even bij mijn eigen volk lopen?''

Tussen twee partijen door loopt een jongeman met een heel simpel bordje: DANK. ,,Ik dank de heteromaatschappij dat ze ons het homohuwelijk geschonken heeft'', zegt Pieter Vandevoort. Of hij zelf gaat trouwen? ,,Als ik de juiste tegenkom.''

Elio Di Rupo zien we niet in de stoet, maar hij wordt bij het concert achteraf gesignaleerd samen met vice-premier Laurette Onkelinx. Dansend. De PS zet in regenboogfoldertjes haar verwezenlijking op een rijtje. Die beginnen met initiatieven in het onderwijs, in 1983, tot de verlaging van de successierechten voor samenwonenden in 2002. De partij van Di Rupo heeft een heuse praalwagen ingezet, met het motto PS & Love. Op de wagen staan tientallen hippe jongens en meisjes te shaken, op een keiharde dreun. Vooraan jut een rapper hen en de omstaanders op. ,,C'est le PS, baby...''

Het is de voorbode van de vele wagens van danstenten. Ook hier loeiharde muziek en dansende lijven. Opvallend is het verschil in populariteit tussen de partijen en de danstempels. Terwijl de politici elk een vijftig personen rond zich hebben verzameld, lopen achter de rijdende discobars makkelijk enkele honderden jongeren te dansen. Zij hebben geen camera's op zich gericht, geen kiezers om aan te denken en de meesten gaan helemaal uit de bol.

05-05-2003
bron: De Standaard