>> Cabaretteksten (uit de periode dat ik zelf op de planken stond)
>> Krantenartikelen (kom ik in de krant, dan zie je dat hier)
>> Allerlei (persberichten, speech, ...)

>> 'Ze noemen me Monsieur Culture'

Henri Simons (Ecolo), de nieuwe schepen van Cultuur in Brussel, kan bezwaarlijk beschuldigd worden van een gebrek aan politieke ervaring. In '87 werd hij volksvertegenwoordiger, zowel in het federaal parlement, waar hij meewerkte aan de Sint-Michielsakkoorden en deel uitmaakte van de commissie Justitie, als in het parlement van de Franse Gemeenschap, waar hij niet alleen in de commissie Cultuur en Media zat, maar ook fractieleider van Ecolo was. Vanaf '95 legde Simons als schepen van Stedenbouw in Brussel al culturele accenten, onder meer door hedendaagse kunstwerken te integreren in de openbare ruimte. Zo werd aan de Zwarte Lievevrouwestraat een door de Franse kunstenaar Rimoux gemaakt monument ter ere van het honderdjarig bestaan van de film opgericht. Simons trad ook enige tijd op als woordvoerder van Ecolo en wordt naar eigen zeggen binnen zijn partij beschouwd als de expert inzake cultuur en media: "Mijn partijgenoten noemen me Monsieur Culture." Simons is 46 jaar, genoot een opleiding tot maatschappelijk assistent en studeerde ook Stedenbouw. Tijdens de voorbije gemeenteraadsverkiezingen behaalde hij ruim 1.600 voorkeurstemmen. In de nieuwe Brusselse coalitie is Simons als eerste schepen bevoegd voor Stedenbouw en Cultuur. In die hoedanigheid wil hij nauw samenwerken met Bruno Delille (Agalev), de Brusselse schepen voor Vlaamse Aangelegenheden, Gelijke Kansen en Internationale Solidariteit, die in de hoofdstad op cultureel vlak heel wat in de pap te brokken heeft.

De belangrijkste beleidsprioriteit in de nieuwe zittingsperiode bestaat er volgens Simons in "ruimte vrij te maken voor de culturele en artistieke dynamiek in Brussel. Het volstaat niet om alleen maar aan het publiek te tonen wat er gemaakt wordt en reeds bestaat op cultureel vlak in Brussel. Het is vooral van belang aan de artiesten zelf de kansen en de ruimte te geven om te kunnen blijven creëren en te tonen wat ze in huis hebben." Dit betekent volgens Simons dat men in Brussel niet alleen prestigieuze projecten moet steunen, maar ook belangstelling moet tonen voor jonge en beloftevolle talenten.

Brussel is volgens Simons een toeristische trekpleister met een enorm potentieel, maar de inwoners van de Brusselse periferie krijgen vaak te weinig aandacht: "Ook de jonge allochtonen die er wonen hebben hun eigen noden. Ik wil dan ook het hybride en multiculturele karakter van Brussel beter uit de verf doen komen. In dit verband werk ik samen met Wim Embrechts aan het project Recyclart, waarvan de raad van bestuur door mij wordt voorgezeten. Dit project, dat momenteel al loopt, moet het intercultureel contact stimuleren tussen Franstaligen, Vlamingen, Europeanen en niet-Europeanen in de Marollen. In die volkswijk staan heel wat gebouwen leeg en met ons project willen we bijdragen tot een stedenbouwkundige en culturele heropleving. Zo wordt het plaatselijke station Kapellekerk omgevormd tot een cultureel ontmoetingscentrum; de wachtzaal wordt een heuse concertzaal en de foyer wordt heringericht tot een café-restaurant." Het project, dat gefinancierd wordt met Europese subsidies, heeft volgens Simons niet alleen een culturele en stedenbouwkundige, maar ook een sociale dimensie. Jonge wijkbewoners kunnen er een beroepsopleiding volgen inzake horeca, metaal- en houtbewerking. Dit soort van projecten wil de cultuurschepen blijven uitbouwen en versterken: "Op deze wijze ontstaat een geïntegreerd beleid waarin de samenhang tussen diverse maatschappelijke dimensies tot uitdrukking komt."

De accentuering van het multicultureel karakter van Brussel in de beleidsvisie van Simons blijkt ook uit zijn pleidooi voor de uitwerking van meer projecten waarin de tweetaligheid van de hoofdstad centraal staat, zoals het KunstenfestivaldesArts. En de integrale benadering van het cultuurbeleid in Brussel zal volgens Simons ook af te lezen zijn van vernieuwende architecturale projecten waarbij een beroep zal worden gedaan op gerenommeerde hedendaagse architecten als b0b Van Reeth. Met Van Reeth werd al samengewerkt, onder meer voor de bouw van de nieuwe hoofdtribune in het Koning Boudewijnstadion. Daarnaast koestert Simons nog andere plannen, maar die wil hij voorlopig nog niet verklappen.

22-01-2001
Bron: De Morgen