Bruno persoonlijk
Bruno als schepen
Bruno Brusselt
krantenartikelen, cabaretteksten, ...
foto's en filmpjes
contact
home

>> Cabaretteksten (uit de periode dat ik zelf op de planken stond)
>> Krantenartikelen (kom ik in de krant, dan zie je dat hier)
>> Allerlei (persberichten, speech, ...)

>> 'Doe iets waar Brussel beter van wordt'

Brussel wil nauwere band met culturele instellingen

Van onze redacteur Geert Sels

Met een verhoogd cultuurbudget wil Brussel de culturele instellingen stimuleren om meer rond de stad te werken. Schepen Bruno De Lille (Groen!) wil een cultureel centrum in de stad en probeert een clubcircuit voor stand-ups op poten te krijgen. ,,Kunnen we, zoals de Franstaligen al lang doen, geen lokale partner van de Vlaamse Gemeenschap zijn?''

Toen Bruno De Lille aan zijn mandaat begon, schrok hij zich een hoedje. De Brusselse schepen van Vlaamse Aangelegenheden, bevoegd voor de Nederlandstalige cultuurinstellingen, zag dat het stadstheater KVS negentig percent van zijn budget in beslag nam. Veel marge om ietwat creativiteit in zijn beleid te leggen bleef er op die manier niet over. Nu de taakverdelingen rond het theater zijn bijgestuurd, heeft hij een pot van een half miljoen euro beschikbaar. Dat was al eens de moeite om een cultuurplan op te stellen. Straks toetst hij met de instellingen de krachtlijnen af en worden de resultaten in convenants gegoten.

Centraal in het plan staat de verankering in de stad. ,,Veel instellingen zijn op zichzelf bezig. Ze beschouwen de stad Brussel niet als een evidente partner. Die had in het verleden ook amper een budget'', zegt De Lille. Naast certitudes als de KVS, de Beursschouwburg en het Kaaitheater, is er nu ruimte voor andere spelers. Dat kunnen bijvoorbeeld Bronks zijn, Het Groot Beschrijf, Passa Porta, Recyclart of het verdienstelijke folk- en blueshuis Toogenblik in Haren. De toelagen voor de gemeenschapscentra zouden kunnen worden opgetrokken.

De Lille wil het signaal geven om het hokjesdenken achter zich te laten. Nieuwe initiatieven wil hij dynamiseren. ,,Verlaat je stelling, is onze uitnodiging. Stel je eens open voor andere werkvormen, of voor andere gemeenschappen - of dat nu allochtonen zijn of Franstaligen. Daarnaast willen we wat jong is tot leven brengen. Veel jonge initiatieven sterven een stille dood bij gebrek aan steun. Een stad heeft een labofunctie en die willen we uitspelen. Er zijn ook typisch stedelijke projecten zoals CityMined of Recyclart. Via de cultuurbeleidscoördinator Jo Ackermans kunnen we beter doordringen tot dat fijnmazige circuit. Voor velen lag de drempel van het stadhuis te hoog. We gaan ze nu eerst leren kennen en zien of we ze kunnen ondersteunen.''

Opdat deze ideeën opgepikt zouden worden, koppelt de stad er een incentive aan vast. In ruil voor steun vraagt de stad dat de culturele instellingen de lijn van het plan zouden volgen. ,,Verplichten kunnen we niemand. Onze taak is de voorwaarden scheppen, de instellingen moeten met voorstellen komen. De vraag is: doe iets waar Brussel beter van wordt. We hebben geen verlanglijstjes achter de hand.''

Concrete thema's heeft De Lille niet, maar hij vindt dat de KVS een goed voorbeeld is van omgaan met de stad. Tijdens zijn noodverblijf in De Bottelarij zette de groep een buurtwerking op en ging hij expliciet verhalen opzoeken over de stad. De Lille: ,,Wat mij dierbaar is, is gelukkig te algemeen om iemand op te leggen. Het is de stelregel 'samenleven in verschil'. Er zijn nog steeds veel Vlamingen die daar bang voor zijn. Ze vrezen te verdrinken in de veelheid. Als ze samenwerken met andere gemeenschappen, zouden ze in de verdrukking kunnen komen. Ik denk dat we op het punt gekomen zijn dat we het credo 'Vlaamse aanwezigheid' stilaan achter ons kunnen laten. We zijn nu zelfzeker genoeg om ons vanuit onze eigenheid open te stellen naar anderen.''

SAMENWERKEN met andere gemeenschappen kan zelfs voordelen opleveren. ,,Een ULB-professor berekende dat negen percent van de Brusselse gezinnen homogeen Nederlandstalig is en zowat vijftig percent homogeen Franstalig. Al de rest is gemengd. Die laatste groep groeit nog. De realiteit in Brussel is dat je shopt: Nederlands bij de bakker en Frans bij de slager. Stel dat we straks jeugdtheater Bronks steunen, dan zou het toch fantastisch zijn dat die een taalloze kleuterproductie opzetten met La Montagne Magique? Dan verdriedubbelen ze hun publiek.''

De Lille wil in eerste instantie de Brusselaars vertegenwoordigen, en dan vooral Nederlandstalige. Hij kijkt er soms van op hoe men hem in het schepencollege beschouwt als een vertegenwoordiger van de Vlaamse Gemeenschap. Hoe ziet hij de relatie met de grote broer, die onlangs Bert Anciaux als cultuurminister heeft aangesteld? ,,We steken de hand uit naar de beide cultuurgemeenschappen. Ik hoop dat Vlaanderen ons niet verplicht om in ons hokje te kruipen. We willen graag een echte partner zijn, vanuit gelijkwaardigheid. Misschien kunnen we voor de subsidieregeling inspiratie vinden bij de Franse Gemeenschap. Die is bereid de kosten te dragen, op voorwaarde dat de stad als lokale partner een aandeel op zich neemt.''

20-08-2004
bron: De Standaard